لطف الله سیفی

مردم مازندران مردمی شادابند بویژه در ارتباط روزمره، شوخی ها و به قول مازندرانی ها (خشتاپی ها) فراوان است. در این میان پیدا می شوند کسانی که در این حوزه زبان زد می شوند. چه زبان زد خانواده، فامیل و محل و چه به این سالها به مدد رسانه ها زبان زده جامعه. در مازندران چند سالی است عده ای تحت عنوان شخصیت کمدی جا افتادند که توان ارتباطی زبانی بالایی دارند. لطف الله سیفی معروف به (برهان درو) از جمله این افراد است، اما برهان درو شدن هنر لطف الله سیفی نیست. لطف الله سیفی متولد 1338 بشل سوادکوه است. وی ابتدا به سبک حسین تهرانی تنبک فرا گرفت بعد نزد استاد حسین طیبی لله وا را آموخت وبه نواختن انواع سازهای کوبه ای پرداخت. اما شهرت وی در کشور به ساز قرنه است سازی مه سالها مهجور بود و وی به تشویق استاد احمد محسن پور به بازسازی قرنه پرداخت. این تلاش مقام نخست احیای ساز را در جشنواره ی موسیقی فجر به وی رساند. سیفی اجراهای زیادی در داخل و خارج استان با گروه های مختلف موسیقی داشته است. سه چکی اثری است که وی با پرویز عبدالهی مشترک نواخته است.

پرویزعبدالهی

یکی از سازهای که رنگ و بوی مازندران دارد قرنه است. این ساز در بعضی از تصاویر و کتیبه های کهن دیده می شود. این سالها این ساز به اسم لطف الله سیفی بشلی شناخته می شود واینکه یکی از هنرجویانش در تکمیل نمودن و رفع ایرادات قرنه تلاش زیادی داشته است. این هنرمند خوش ذوق وچیره دست پرویز عبدالهی است. پرویز عبدالهی ولیک چالی متولد 1354 است. سال 1364 لله وا را نزد پدر آغاز کرد، مدتی را از حمید رضا طالبی وا آموخت. سال 1374از لطف الله سیفی قرنه آموخت . عبدالهی ، یک نت به قرنه اضافه کرد تا وسعت صدایی بیشتر پیدا کند. همچنین قرنه هایی ساخت که بعضی از قطعات دستگاه های ایرانی را می نوازد عبدالهی در بسیاری از گروه های مرکزی فعالیت دارد و در چندین آلبوم موسیقی نواخت. سه چکی اثری مستقل از پرویز عبداللهی و لطف الله سیفی است. در سالهای اخیر پرویز عبدالهی به همراه همسر هنرمندش گلدسته زارع با ساز دسر کوتن هنرنمایی می کنند.