آهنگ‌هایی که در این مجموعه گردآوری شده، مربوط به موسیقی دهۀ پنجاه مازندران است که برخی فولک نبوده و ساختار مازندرانی ندارند. از این‌رو، این آهنگ‌ها را می‌توان به چند دسته‌ی زیر تقسیم کرد:

1)      فولکلور

2)      تصنیف‌ها و ترانه‌هایی که براساس فولک شکل گرفته‌اند.

3)      تصنیف‌ها و ترانه‌هایی که برپایه‌ی موسیقی فارسی (ردیف دستگاهی)، کلاسیک غربی، پاپ و موسیقی‌های محلیِ دیگر استان‌های کشور مانند لری، کردی، بوشهری و ... تنظیم شده‌اند که تنها کلامِ آن مازندرانی است.

مجموعه‌ی حاضر، نسلِ جدید را با آهنگ‌ها، نوع سازبندی، خوانندگان، برخی نوازندگان، اشعار و بعضی آهنگ­سازانِ آن دوره آشنا می‌کند. در واقع، تلاش برای نشان دادنِ باقی‌مانده‌ی موسیقی آن زمان -هرچند  اندک- به نسلی جوان و ثبت و ضبط آن برپایه‌ی فن‌آوری نو، برای آیندگان از اهدافِ نگارنده در نگارشِ این کتاب بوده است

مهدی شکارچیان، فرزند نظام شکارچیان، از نسل راویان موسیقی گُداری و دوتارِ شرق مازندران است. به شهادت شناسنامه­اش او متولد دوازدهمِ اسفندماهِ سال 1346 می­باشد، لیکن خود مهدی به این موضوع اذعان دارد که سنش بیش­تر از آن­چه سجل­اش می­گوید است و او سال­ها بی­شناسنامه زندگی می­کرد. مهدی شکارچیان در روستای تمازچپۀ مازندران به دنیا آمد و در همان روستا بالید و ازدواج کرد. حاصل ازدواج او دو فرزند بود که هر دو را از دست داد و در این روزها در فراق همسرِ مرحوم و دو فرزندش اندوهگین است.

مهدی مانند نیاکانش نوازندۀ چیره­دستِ دوتار است و وقتی او ساز می­نوازد گویی نظام از گور برخاسته و انگشتانش بر دوتار می­رقصد.

هم­اکنون او در خانه­ای محقر در روستای چمازتپه به تنهایی زندگی می­کند

نظام شکارچیان
چهره‌ی برجسته‌ی موسیقی مازندران در پانزدهم مهرماهِ سال 1295 در روستای نوذرآباد نکا به دنیا آمد. او فرزند نظر، از برجسته ترین نوازندگانِ دوتار و خواننده¬ی سرشناس و چهره ی شاخص موسیقیِ گوداریِ مازندران است که در موسیقی مازندرانی صاحب سبک بود و تاکنون نیز عده‌ای از فعالان عرصه‌ی موسیقی محلی، پیرو او هستند.
از آثار به جا مانده از استاد نظام شکارچیان می توان به دو آلبومی اشاره کرد که پیش از انقلاب از او منتشر شد.
در 23 خرداد 1363 نظام شکارچیان در روستای چمازتپه از دنیا رفت و در گورستان همان روستا به خاک سپرده شد.