درکا به گویش مازنی یعنی رودخانه عمیق

محمدرضا جعفری

بدون شک وقتی نظامی سرود فرزند زمان خویشتن باش به نوآوری های هنری نیز اشاراتی داشته است و نیک می دانست هنر باید ریشه دار باشد اما نگاهی نو ضروری است. بحث سنت و نوگرایی از عمده ترین بحث های دنیای هنر است. در موسیقی هم این بحث پر رنگ است و در موسیقی مازندران نیز چنین است.
طی دهه های گذشته در بکار گیری ساز و ساز بندی و محتوی نوآوری هایی شده است. یکی از این هنرمندان که نگاهی نو در موسیقی مازندران دارد محمدرضا جعفری با نام هنری سارو است. سارو متولد 13/9/1340 ساری است.
موسیقی را از پدر به ارث برد.پدر سارو مهارتی تام و تمام در ساز دسر کوتن (نقاره) داشت. سارو موسیقی را در سن 14 سالگی در خانه جوانان ساری در رشته درام شروع کرد و پس از آن ساز های چون گیتار و پیانو آموخت. بعد از اتمام سربازی به کشور آلمان عزیمت نمود و در رشته موسیقی تحصیل نمود. عشق و علاقه او به موسیقی دیارش باعث شد تا کار اول خود را به نام قصه نی تولید کند. قصه ی نی بازسازی مدرن آهنگ های محلی مازندران به حساب می آید .
سارو با تاسیس شرکت فرهنگی و هنری سارو صدا گام هایی محکمتر در اشاعه ی موسیقی مازندران برداشت. او تا کنون آلبوم های زیادی را با همکاری هنرمندان آلمانی ،ایرانی و مازندرانی تولید نمود. آثار تولید شده: قصه نی، غریبانه، آزاد گله 1و2 ، پرنده خورشید، راز سنتو، چلچلا، ونوشه، چوپان دورغ نمیگه، آدما، آوای کوهستان، غوغای ستارگان.