یحیی قدیری بایع کلائی

یحیی، فرزند ذکریا، زاده ی 26/7/51 در روستای بایع کلای پل سفید است. او نوازنده ی سازهای: للـه وا، سرنا، غرنه، دوتار، ده‏سر کوتن(نقاره) و تنبک مازندرانی( کَش دَمبک) است.
قدیری، در دوران نوجوانی، فراگیری للـه وا را در کنار پدر بزرگ مادری اش به نام عزیز نصیری و پدرش (ذکریا) شروع کرد. به تدریج، پس از انتشار نوار کاست حسین طیبی و ارسلان طیبی، از سبک آنان پیروی کرده و بهره ها برد که پس از دادن آزمون نزد ایشان و اخذ مجوز از آنان، آموزش للـه وا را در سواد کوه آغاز کرد.
هشت سال است که به علاقه مندان نواختن للـه وا را می آموزد و معمولا قطعات زیر را به هنر جویان آموزش می دهد: کتولی ، کل حال، مش حال، بُور سری یا دنباله ی مش حال، گله ره بردن، کمر سری، کوک داری یا سلیم، کرچال، امیری، طالبا، نجما، عباس خوانی، پر جایی حال و انواع ترانک ها.

وی در کاست های منتشر شده بی گمون، کوچ و روجین و در کنسرت های مختلف با گروه های وارش به مدت 25 سال و گروه های شواش مغوم، امیر پازاواری، ترانه، نجما، سمای البرز و چکل سواد کوه به عنوان سرپرست همکاری دارد.

گروه امیر پازواری که نام شاعر بزرگ مازندرانی را برای خود انتخاب نموده است در سال 1368 تشکیل شده و فعالیت خود را با اجرای کنسرت های مختلف در سطح استان شروع نموده و به عنوان یکی از فعال ترین گروه های موسیقی محلی در سه جشنواره موسیقی مقامی مازندران در سه سال پی در پی در شهرهای رامسر، بابلسر و قائمشهر مقام برتر را در میان گروه های مختلف شرکت کننده کسب نمود.
همچنین گروه امیرپازواری به خاطر ارائه کارهای فولک و زیبای محلی چندین بار در جشنواره ها و کنسرت های خارج از کشور نیز شرکت نموده و در شهر های مختلف اروپا از جمله (پاریس، برلین، هامبورگ، هانوفر) مورد استقبال قرار گرفته است.
از آثار منتشر شده از این گروه می توان به : نرگیس جار، هوژبر خوانی، ورف سما، تش سما، بهاروارش و سرونگ اشاره نود.