به گزارش مهرآوا به نقل از واژه روز، «رحمت‌الله حسن‌پور قادی» از مدیران سابق ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان‌های مازندران و یکی از فعالان فرهنگی باسابقه در این استان که به دلیل وخامت حالش پس از ابتلا به کرونا بعدازظهر شنبه 4 مرداد ماه 1399 امروز در سن 65 سالگی درگذشت.
حسن‌پور در سال‌های خدمت خود در عرصه فرهنگ و هنر، ریاست ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان‌های قائمشهر، نور، بهشهر و سوادکوه را بر عهده داشت و علاوه بر آن فعالیت‌های زیادی برای راه‌اندازی انجمن‌های ادبی در شهرستان‌های مختلف استان انجام داده بود.
«علی حسن‌نژاد»، شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه درباره حسن‌پور اظهار کرد: زنده‌یاد حسن‌پور از پیشگامان فعالیت‌های ادبی در قالب انجمن‌ها در مازندران بود و در بسیاری از شهرستان‌ها طی بیش از چهار دهه فعالیت فرهنگی‌اش تلاش کرد تا استعدادهای ادبیات و شعر را پرورش دهد.
وی افزود: مرحوم حسن‌پور در فعالیت‌های فرهنگی صرفا به مسئولیت اداری اکتفا نمی‌کرد. فعالیت‌اش در خارج از حوزه اداری سبب شده بود که بسیاری از شاعران جوان دهه 70 در قائمشهر و سوادکوه دنباله‌رو او باشند.
این فعال فرهنگی خاطرنشان کرد: طبع شعر قوی و روان حسن‌پور نیز از ویژگی‌های ممتاز او بود که سبب می‌شد چهره فرهنگی و هنری او بر جایگاه اداری‌اش غالب باشد. ید طولایی در سرایش اشعار طنز مازندرانی داشت و برخی ترانه‌های او نیز توسط آهنگسازان مختلف آهنگسازی شد.
در سوابق مدیریتی حسن‌پور علاوه بر ریاست ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی، پست‌هایی مانند ریاست کتابخانه پل‌سفید، ریاست امور هنری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران، ریاست انجمن حمایت از هنرمندان و نویسندگان و روزنامه‌نگاران ثبت شده است.
حسن‌پور به واسطه اشعارش در جشنواره‌های متعدد ملی نیز حائز رتبه شده بود که کسب رتبه اول جشنواره شعر میلاد سرخ در آذربایجان شرقی، رتبه دوم جشنواره شعر علوی و رتبه سوم جشنواره شعر کوثر برخی از این رتبه‌ها هستند. همچنین در برخی رویدادهای فرهنگی کشورهای مختلف مانند جشنواره‌های مذهبی تاجیکستان و سمینار یادواره گاندی در هندوستان نیز حضور داشت. از او در زمان فعالیت اداری‌اش به عنوان چهره ماندار فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد و مدیر نمونه استان مازندران نیز تجلیل شده بود.
از حسن‌پور مجموعه اشعاری نیز به جا مانده است که «با تو بودن» شامل اشعار فارسی و «جانِ مار» شامل اشعار تبری او محسوب می‌شود. ده‌ها مقاله نیز از او در مطبوعات منتشر شده است.
پیکر او در امامزاده لوسر زیراب به خاک سپرده شد.
