قاسمعلی ایرانمنش صبح روز شنبه 25 مرداد 99 بر اثر سکته مغزی درگذشت.
«قاسمعلی ایرانمنش» مدیر خانه موزه و اقامتگاه بومگردی ایران منش متولد 20 فروردین 1345 روستای سوادکوه امروز 25 مرداد 99 در حالی که به علت سکته مغزی در بیمارستان بستری بود، به دنبال وخامت اوضاع و در اتاق احیاء جان به جان آفرین تسلیم کرد.
ایرانمنش بیش از 30 سال سابقه در عرصه های فرهنگی، ورزشی، گردشگری و زیست محیطی داشت.
در رزومه کاری وی دبیر شورای فرهنگ عامه استان مازندران، عضویت در شورای سیاست گذاری روز مازندران، دبیر ستاد هماهنگی اوقات فراغت شهرستان ساری، مسئول طرح و برنامه کانون شهید آوینی، مدیر موزه بومی و محلی سی تِک، مدیر اجرایی تولید سالنامه تبری و محیط زیست و مدیریت شبکه اجتماعی مجازی بنیاد تبری را برعهده داشت.
همچنین در سوابق اجرایی ایرانمنش، مدیرعاملی مجتمع سیاحتی سلیمان تنگه ساری، معاونت فرهنگی دانشجویی امام محمد باقر (ع)، مدیریت اردوگاه تفریحی جوارم سوادکوه، سردبیر نشریه دانش آموزش وارش، سردبیری سایت خبری تحلیلی بلندا، مدیر مسئولی و سردبیر سایت هارش، مدیریت کانون شهید آوینی ساری، عضو هیات رئیسه هیات کوهنوردی استان، مدیر انجمن گردشگری ورزش همگانی و معاونت فرهنگی المپیاد ورزشی ساری را برعهده داشت.
در بخشی از سخنانش در سالنامه تبری که به همت خودش به همراه «علی حسن نژاد» جمع آوری کردهاند گفته بود:
«بنده متولد20 فروردین سال 1345 سوادکوه هستم، نه شاعرم و نه هنرمند.........دغدغه هایم فراموشم نمی کنند حتی اگر بخواهم رهایشان کنم و لذا باهم می زی ایم تا باهم تمام شویم....... سالنامه تبری را برای کارهایی که نکرده ام و نکرده اند انجام می دهم تا سهمی در ماندگاری فرهنگ بومی مازندران داشته باشم. برای سالنامه موجود بیش از چهار ماه مدام، شب و روز رابا تک تک هنرمندان شعر و ترانه و موسیقی تبری سپری کردم، گویی طنین صدای تار نظام و صدای حنجره نورمحمد و نواها و نغمه های یاران، آرامش بخش خستگی هایم بود. سال گذشته نزدیک به 2000 جلد سالنامه را به هنرمندان فعال در حوزه شعر و ترانه و موسیقی تبری اهدا کردیم و امسال هم به همین منوال خواهد بود. از پدر، مادر، همسر و فرزندان به دلیل همراهی صمیمانه شان و علی آقای حسن نژاد و دیگر مهربانانی که در تولد این حرکت یاری ام نموده اند تقدیر و تشکر دارم. سعی بر این بود تا از نواقص کار بکاهیم و لذا در همین جا از اشتباهات پیش آمده و نیز از عزیزانی که فعال حوزه تبری هستند و نام و اثرشان از قلم افتاده است پوزش می طلبیم. شاد و سالم و پایدار باشید.»