روز گذشته «خدیجه گلستانی» برترین نوازنده در دومین جشنواره بین‌المللی البرزنشینان لیلم درگذشت.
نواهای کهن موسیقی بومی از ابزارها و لوازم پیرامونی هر قوم که در طول تاریخ برای رفع نیازهای خود استفاده می کردند ساخته شده است که با آن نجواهای درونی خود را بی کلام بیان می‌کردند تا شادی و اندوه خود را به اشتراکی جمعی قرار دهند. لگـن یکـی از ابزار اصلـی زندگـی بومـی مازنـدران اسـت کـه در زمـان شـادی تغییـر کاربـری داده و بـه عنـوان یـک سـاز از آن اسـتفاده می شد. تشت لگن یا تشت‌لاک از ساده‌ترین وسایل زندگی مردمان این دیار است. این ساز کوبه‌ای در گذشته توسط یک یا دو نفر از بانوان در مجالس عروسی در روستاها نواخته می‌شد. هنگام نواختن لگن، با قرار دادن یک ظرف کوچک مانند نعلبکی روی لگن، افکت‌هایی نیز به این ساز داده می‌شد، اما متاسفانه امروزه دیگر در مراسم عروسی کمتر شاهد هنرنمایی زنان مازندرانی به‌وسیله این ساز بومی هستیم.
در دومین جشنواره البرنشینان لیلم «خدیجه گلستانی» که از میان 160 نفر شرکت کننده در بخش تک‌نوازی، مقام اول در بخش تشت‌نوازی را کسب کرده بود روز گذشته 29 مرداد ماه در ساری درگذشت
