نرگس محمدی

سيده نرگس محمدي متولد 30/2/1362 در خانواده ای هنرمند و اهل موسیقی به دنیا آمد.موسیقی در خانواده محمدی موروثی بوده و بیش از 300 سال قدمت دارد. از این رو از کودکی گوشش با موسیقی آشنا بود.
در ابتدا به فراگيري تئوري موسيقي نزد سيد جمال محمدي و در ادامه ساز دوتار نزد سيد جلال محمدي پرداخت.
سپس آواز را نزد پدر خود سید مهدی محمدی فرا گرفت. و همچنان به فراگيري سازهاي كوبه اي نيز پرداخت.
در کارنامه هنری وی فعالیت با گروه های مختلف، اجرا متعدد در قالب کنسرت های درون مرزی و برون مرزی، شرکت در جشنواره و نوازندگی در آلبوم های موسیقی به چشم می خورد.

 این آلبوم آخرین اثر استاد احمد محسن پور است که توسط شرکت فرهنگی هنری نسیم مهرآوا با مشارکت فرهنگخانه مازندران منتشر شده است این آلبوم بازسازی شعر و موسیقی منظومه امیر و گوهر است

آوانگران این اثر :سیما شکرانی، فاطمه جعفری، مینا رحمان زاده، مهری تبرستانی، هورآسا درخشان، آبد درخشان و لیلا علی پور 

به یقین می شود تحلیل کرد در گذشته شعر و قصه و موسیقی برادر تنی همدیگر بودند. روایت را می شود جزء حوزه های برجسته ی هنرهای کلامی بحساب آورد پیرترهای مازندران هنوز قصه و موسیقی روایت می کنند، قصه طالب، نجما، امیر و......طالب اما حکایت شیرین دارد که دهان به دهان خوانده می شود اما در سالهای اخیر نامی در این حوزه به سر زبان افتاد که به طالب طالب جانی دیگر بخشید است. این نام قصه ی طالب را پژوهید، روایت کرد و آوازش را خواند. حسین علمباز متولد 1335 آمل است. کارشناس ادبیات فارسی است. به دوتار علاقه دارد و برای خودش می نوازند. در گروه های شواش و نیما ی آمل فعالیت کرد. علمباز در آلبوم های بهاران و ماه تتی و دودک شیکا خواند، منظومه طالب و زهره را خواند و امیر و گوهر نیزبه تازگی از او منتشر شده است.

{gallery}tasheSoo{/gallery}

همدم و مرهم درد ونوشه است
و نگران کیله ی او
او هم صدای آب را میشنود و هم صدای "کیله" خشک را،
کیوس گوران گوشش شنوای کوه وبیشه و دریاست....
کیوس گوران اوریمی در 7 خرداد 1317 هجری شمسی در اوریم سواد کوه ، متولد شده است. نام کیوس نامی است تبری که از روی پسر نخست قباد ساسانی و سردار خشایار شاه گرفته شده که سر سلسله دودمان باوندیان تبرستان می باشند. وی در سنین کودکی در روستای حاجی کلا می زیست. این روستا فاقد مدرسه بود بنابراین کیوس دوران ابتدایی را در روستای کفشگر کلا خواند و در قائمشهر دپیلم خود را در رشته طبیعی گرفت. وی میخواست در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد پس به تهران کوچ نمود و مقدمات را برای شرکت در آزمون فراهم کرد. با چند نفر از دوستانش عازم تبریز شد تا در آزمون پزشکی آن شهر شرکت کند. وی دراین آزمون موفق نشد و کیوس را در حالی که نمره قبولی داشت، مردود شمردند. بر همین اساس به هلند رفت ولی پس از مدتی اعلام شد که وزارت علوم مدرک صادر شده از دانشگاه هلند ی راهم قبول ندارد کیوس گوران نیز به ایران بازگشت.کار مطبوعاتی را با روزنامه اقتصادی بورس در تهران شروع کرد وسپس به روزنامه تهران جورنال ، که روزنامه انگلیسی زبان موسسه اطلاعات بود رفت.کیوس گوران در اسفند 1356 به درد گوش مبتلا شد . معالجات وپی گیری های وی در ایران نتیجه ای بر نداشت و پیگیری های خارجی نیز بی نتیجه ماند و کیوس گوران از شنیدن محروم شد. وی که عاشق نوای بلبل و رودخانه ولله،کتولی و امیری بود در شعر هایش می خواند، می نوازد ولله میزند و کتولی می خواند. او هم اکنون به کمک لب خوانی با دیگران ارتباط کلامی دارد. کیوس گوران شعر هایش را با حس و وسواس می خواند.این حس را می شود در اشعار فارسی و مازندرانی اش دید او تاکنون آلبوم هایی با نام های "مازرون"،"مازرون2" و "چل سال عاشقی"،"پس ته کویی" و "یاد اون روزا بخیر" منتشر نمود است. کیوس اولین شاعر تبری سرای این دیار است که در نخستین همایش تجلیل از نخبگان و مشاهیر مازندران توسط شبکه تبرستان صدا و سیما مورد تقدیر قرار گرفت.