این آلبوم­ شنیداری مشتمل بر قطعاتِ فولک و بومی است و در عصرگاهِ روز پنج­شنبه 26 بهمن­ماه، ساعتِ پنجِ عصر در سالن آمفی تئاتر سلمان هراتی شهرستان ساری، با حضورِ عوامل دست اندر کار آلبوم، هنرمندان، هنردوستان و مسئولین سیاسی استان رونمایی خواهد شد. این آلبوم موسیقی فولک متشکل از هشت قطعه است که توسط بابک خوشرو، فرزند استاد ابوالحسن خوشرو تنظیم و آهنگسازی شده است.

منظومه عاشقانه شاباجي به منطقه سوادکوه تعلق دارد. «شاه­باجي جعفري» بين سال­هاي 1255 تا 1260 شمسي در روستاي «دهکلان» لفور به دنيا آمد. در ييلاق گالش بچه اي به نام «ملاخان جان حيدري» دلباختۀ شاه­باجي مي شود. در همين گير و دار «عبدالعلي خان پهلوان» به خواستگاري باجي مي آيد. شاباجي جاافتاده به عقد پسري 16 ساله در مي آيد. تفاوت سني اين دو نفر سبب مي شود که بعدها شوهر باجي دوباره ازدواج کند. منظومه عاشقانۀ شاباجي سروده همان گالش بچه عاشق است

ابوالحسن خوشرو این سالها وقتی اسم موسیقی مازندران به میان می آید انواع و اقسام قالبها ، سبک ، روش های و سازها جان می گیرد.اما وقتی اسم هنرمندان موسیقی به میان می آید طبیعی است که شاخص ها از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی روند.ابوالحسن خوشرو با هوش ذاتی،درک درست و نیاز های مخاطب دست به نوآوری های درون محتوایی نمود و بدون شک سبک خوانش خوشرو سبک جدید موسیقی مازندران است. ابوالحسن خوشرو فرزند ابوطالب در سال 1325 در روستای ساروکلای قائم شهر متولد شد.اواز کودکی به نواختن لله وا یا نی چوپان مازندران پرداخت و برای تکمیل دانش موسیقی خود از هنرستان موسیقی تهران فارغ التحصیل شد.در سال1339 یک گروه موسیقی تشکیل داد و از سال 1345 یک گروه موسیقی تشکیل داد و از سال 1345 با رادیو مرکز استان همکاری کرد وبا تشکیل گروه موسیقی روجا در سال 1350 فعالیت هنری اش گسترش یافت او سرپرستی گروه امیر پازواری را نیز بعهده داشت و به عنوان خواننده و نوازنده لله وا در مازندران (ناحیه مرکزی) شهرت یافت .شرکت در جشنواره های آیینه و آواز حماسی و نواحی کرمان ، و دیگر جشنواره های بین المللیای مازندرانی و تلفیقی از شیوه های استادان قدیم و نیز سبک و لحن شخصی خود را آرایه می کند و این ویژگی، او را از دیگران متمایز و بر جسته می نماید. ترانه ی مشدی محبوب ترین ترانه ی ابوالحسن خوشرو می باشد. ترانه ی مشدی ترانه ای فولکلور است که ابتدا توسط مردم مناطق دودانگه و چهار دانگه و سوادکوه خوانده می شد نظیر جشنواره موتستر آلمان و اجرای برنامه از دیگر فعالیت های هنری او به شمار می روند که در همه آنها جایزه ی نوازنده و خواننده ی برتر و لوح سپاس دریافت داشته است.این هنرمند نامور در اجرای کیجا جانها و آوازه. این گونه شعر سرایی برای جنگاوران و دلیران و قهرمانان از دیرباز در تبرستان رواج داشت که مردم به آن «سوت» می گویند.در اوایل انقلاب گروه «روجا» که توسط ابوالحسن خوشرو و پایه گذاری شده بود، آن را اجرا کرد.استاد ابوالحسن خوشرو در طول چند دهه فعالیت خود، گروه های مختلفی را راه اندازی کردند: و همچنین با گروه های مختلفی همکاری داشتند. گروه های چون: رادیو،روجا،شواش ، امیر پازواری،سیف الدین(صیف الدین )،و طی چند سال اخیر این گروه به نام خو ایشان «گروه خوشرو»خوانده می شود. نوازندگان گروه خوشرو در چند سال اخیر اعضای خانواده ی ایشان بوده اند. توجه خاص استاد به نسل جوان، این گروه را محل ارائه استعداد هنری جوانان معرفی کرده است. اعضای گروه خوشرو:ابوالحسن خوشرو:خواننده و نوازنده لله وا.بابک خوشرو(سرپرست گروه) :نوازنده تار،دوتار،سه تار.روزبه خوشرو: نوازنده تمبک،نقاره.علیرضا خوشرو:نوازنده تار.وحید میری:نوازنده لله وا ،قرنه،سرنا.آرش موسوی:نوازنده بربت.برزو بهرامی:نوازنده تمبک، دمام،کوزه.مهبد ربیع:نوازنده کمانچه. بابک باباربیع :نوازنده کمانچه.

آثار وی عبارتند از:کوچ،مشتی،حامد،رقص های مازندران،نرگس جار، شوار،تش سما هژبرخوانی،مادرمه،رونما،دماوند، طالبا، شاباجی، الاشت دیار، مجموعه موسیقی حماسی و آیینی مازندران، تش سو
ابوالحسن خوشرو در تاریخ 10 اسفند 98 دار فانی را وداع گفت.