شاید چهره و نام «صديقه ماهوتي» برای نسل جدید خیلی آشنا نباشد، اما صدای این خواننده قدیمی را بسیاری شنیده اند و از آن خاطره دارند.

به تازگی شایعه درگذشت این بانوی هنرمند قائم شهری در فضای مجازی پیچید که نادرست است و «ماهوتی» در صحت و سلامت، در کنار همسرش -محمود آذری- روزگار سالمندی را می گذراند.

گفت‌وگویی که در زیر از نظرتان می گذرد، اردی‌بهشت ماه امسال در منزل این خواننده پیشکسوت پاپ انجام شده است که برای نخستین بار در رسانه های مازندران منتشر می شود.

او مهربان، ساده و صميمي در كنار پسر و همسرش به سوال هاي ما پاسخ داد، گله و شکایتی از روزگار نداشت و در پایان هم با فروتنی چند قطعه برای من اجرا کرد.

خانم ماهوتی و همسر هنرمندش ٢٨ آذر ماه امسال در مراسم رونمايي دو آلبوم «خِنش» و «خوانِش» که توسط موسسه موسيقي آفتاب نو در بابل برگزار شد، حضور یافتند.

-از خودتان و چگونگي آغاز فعاليت هنري تان بفرماييد؟

متولد٣٠ مرداد ١٣٣١ قائم شهر هستم. حدود سال‌هاي ٣٦ و٣٧ که كلاس پنجم و ششم بودم، در جشن‌ها و مناسبت‌ها در مدرسه و اداره‌ی فرهنگ و هنر آواز مي خواندم. همان سال‌ها در مسابقات خوانندگي بين مدارس در استان مازندران رتبه اول را كسب كردم و براي مسابقات كشوري به رامسر اعزام شدم. آن‌جا با زنده ياد مازيار آشنا شدم که البته خانم عهديه هم حضور داشتند

-تا چه مقطعي تحصيل كرديد ؟

تا كلاس نهم درس خواندم و به علت شرايط خانوادگي مجبور به ترك تحصيل و مشغول كار در بيمارستان ولیعصر قائم شهر شدم

-خوانندگي را چگونه ادامه داديد؟

چند سالي بود كه در بيمارستان كار مي‌كردم و براي دوستانم مي‌خواندم. آقاي موسی آقارجبي كه آهنگساز همشهری ما بودند، از طريق يكي از دوستانم متوجه صداي من شد و مرا برای تست صدا به رادیو و تلویزیون برد و پذيرفته شدم

-در واقع پذيرفته شدن تست صدای شما نقطه شروعي براي خوانندگي حرفه ای تان محسوب می شود.

بله درسته. اقاي آقارجبي براي من چند آهنگ مازندراني ساخت كه در حقيقت اولين كارهاي خودم محسوب مي شود

-براي آموزش خوانندگي دوره يا كلاس خاصي را گذرانديد؟

خير كلاسي را نگذراندم. قطعات از طرف آقاي آقارجبي به من داده مي شد و من روي آن كار و بعد با نوازنده ها براي ضبط اجرا مي‌كردم كه عمدتاً درست مي‌خواندم

-در مجموع چند آهنگ خوانديد؟

من شش آهنگ خواندم كه چهار تاي آن به نام‌هاي «يار باوفا»، «مِن و تِه»، «تِلا ونگ بَزو» و «سيه چشمون» از موسي آقارجبي و با همكاري آقاي  حدادي ساخته شد و دو آهنگ ساخته زنده ياد احمد محسن پور است به نام‌های «قسم» و «سوز دل»(عاشقي) كه به صورت كاست وارد بازار شد.

در سال ٥٨ هم در برنامه راديويي كه همسرم -محمود آذرپور- مجري برنامه بود، كاري از من ضبط و پخش شد. دو آهنگ فارسي هم كه ساخته آقاي موسي آقارجبي بود، خواندم كه مصادف با انقلاب شد و اصلاً پخش نشد.

-در مورد نوازنده هايی كه با شما همكاري داشتند، بفرماييد؟

آقای موسي آقارجبي تار و ويولن می نواخت، آقای حدادي عود و ويولن، آقاي بشيري تنبك و آقاي احمد محسن پور هم ويولن.

-با زنده ياد آقاي دنيوي هم كار مشترك داشتيد.

كار مشترك من  با زنده یاد دنیوی«تلا وَنگ بَزو» است كه خوشبختانه اثری ماندگار و پر خاطره شد. این کار را در راديو و تلويزيون رشت اجراكرديم و يك‌بار هم ضبط تصويري با پوشش لباس محلي در يكي از روستاهاي قائم شهر داشتیم كه در آن زمان من 18 ساله بودم

-از خوش صداهاي اعضاي ديگر خانواده تان بفرماييد؟

مرحوم پدرم صداي زيبايي داشت و اميري و كتولي را بسيار خوب مي خواند. او كارگر شركت نساجي بود و متاسفانه زماني كه من كلاس پنجم دبستان بودم، به دیار باقی شتافت. خودم سه پسر و يك دختر دارم كه صداي خوبي دارند.

منبع:مازندنومه، سيما سهرابيان، مدير موسسه موسيقي خانه هنر آفتاب نو