ورود به حساب کاربری

نام کاربری *
تایید رمز عبور *
بخاطر بسپار

ایجاد حساب کاربری

فیلدهای مشخص شده با ستاره (*) الزامی است.
نام *
نام کاربری *
تایید رمز عبور *
تایید رمز عبور *
ایمیل *
تایید ایمیل *
کد امنیتی *
تازه سازی کد امنیتی

بهمنیار شریفی

26 ارديبهشت 1397 882 موسیقی

ترنه وا

16 ارديبهشت 1397 841 فولک

کوه سر ککی

31 فروردين 1397 1032 فولک

صبحِ روز سه‌شنبه، 22 خردادماهِ ۱۳۹۷، مراسم وداع با پیکرِ عزیزِ زنده‌نام، آقاجان فیوج‌زاده، آخرین خنیاگر موسیقی سرنانوازی در سالن اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی با حضور خانوادۀ این هنرمندِ مرحوم و هنرمندان مازندرانی برگزار شد.

این هنرمند که سالیان عمرِ عزیزش را چون دمی گرم به جانِ سردِ سرنا دمید و به حلاوتِ احساسش، سرود یگانۀ عشق را جاودانه کرد در عصرگاه روز 21م خرداد، به علت کهولت سن و بیماری چشم از جهان فرو بست.

این مراسم به مجری­گریِ علی حسن ­نژاد و با سخنرانی احد جاودانی مدیر کل اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و با یادی از بزرگانِ از دست رفته (استاد احمد محسن­پور، استاد حسینعلی طالبی، محمدرضا جعفری) آغاز شد.

جناب آقای جاودانی ضمن عرض تسلیت به داغ­دیدگانِ این ضایعۀ تلخ اضافه کرد: «ما در چند سال اخیر شاهد از دست رفتنِ بلندقامتانی بودیم که نبودِ هر یک از آن­ها سلمه‌ای بزرگ بر پیکر فرهنگ و هنر استان به شمار می­رود. خدماتی که بزرگانی نظیرِ استاد فیوج­زاده به هویت بومی این دیار رساندند، موجب شد تا هنر و موسیقی ارزشمند فولک مازندران حفظ گردد و جانی تازه گیرد. و ما اگر نه آن­گونه که شایسته بود، لیکن کوشیده­ایم تا حق را ادا کنیم و تا جایی که در توان دولت محترم و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است در خدمت هنرمندان ارزندۀ این دیار باشیم. امیدوارم میراث این بزرگان را به تشنگان آن برسانیم.»

سپس محمدابراهیم عالمی، خوانندۀ بومی مازندران و از مصاحبانِ نزدیک استاد فیوج­زاده به روی سن آمدند و ضمن این­که اذعان داشتند «مازندران بزرگ­ترین مرجع و سرچشمۀ سرنای خود را از دست داد»، به خواندنِ آوازی سوزناک، یاد استادِ درگذشته را گرامی داشتند: «حیفه زلفِ اون ونووشه، کهو باشه دلِ گوشه، حیفه وارش شَندِنه خون، حیفه که تیل باشه اِندون... حیفه که چشمه بمیره، قحطی دِنیا ره بهیره...».

این مراسم با سرنانوازیِ جمال محمدی ادامه یافت تا جهانگیر نصر اشرفی، پژوهشگر موسیقی فولک مازندران برای عرض تسلیت و ایراد سخن پشت تریبون قرار گرفتند. ایشان پس از ابراز هم­دردی با خانوادۀ آن مرحوم و همراهان همیشگی استاد، آقایان مصطفی و علی علیزاده که در حقیقت حامل، ناقل و حافظِ رپرتواری اساسی در موسیقی مازندران و کشور بودند، افزود: «ترجیح می­دهم به جای بحث پیرامون این استاد مرجع و یگانه، در رابطه با شرایط هنرمندانِ بزرگی که یکی پس از دیگری از دست می­ روند و ما فقط در مراسم سوگواری­شان شرکت می­کنیم صحبت کنم. بدیهی است که این هنرمندان ارج و ارزشِ کلیدی و بسیار مهمی برای فرهنگ کشور دارند. اگر بپذیریم که هویت ما از طریق مجموعۀ میراث معنوی­ مان بازتاب پیدا می­کند، باید بدانیم که آقای فیوج­زاده بخشی از هویت ما محسوب می­شود. رپرتواری که ایشان حافظشان بودند خارج از فضاهای سرورآمیزی که قرن ­ها مردم مازندران را دلشاد کرد، بخشی از سنن فرهنگی، آیین­ ها، میراث معنوی، پهلوانی­ ها و همۀ آن­چه که فضاهای سرورآمیز ما را در طول تاریخ رقم زده است، را شامل می­ شود. دو آیین نمایشی-ورزشی مهم، کشتی­ محلی لوچو در شمال کشور و کشتی نیاوند بدون حضورِ سرنا و نقاره انجام نمی­شد. نمایش موزیکالِ رسن­بازی یا ریسمان ­بازی نیز همین­طور... من از دیروز که خبر فوت ایشان را دریافت کردم بسیار متاثر و متاسف شدم و این تاسف تا این لحظه در من باقی مانده است. و آن از بابتِ این­که یک بار نشد که از طرف سازمان­ ها و نهادهای مسئول ذی ­ربط، از آقای فیوج­ زاده تقدیری شود. اگر دو مجموعه­ ای که توسط این ­جانب در سال 1374 و یک مجموعه ­ای که در سال 1375 از طریق انجمن موسیقی ایران منتشر ­شد، نبود شاید امروز رپرتوار صحیح و سازمان­ مند و نظام ­مندِ فیوج ­زاده را در دست نداشتیم. در حقیقت چیزی از این گوهر باقی نمی­ ماند....»

پس از پایان صحبت­ های جهانگیر نصر اشرفی آقایان نورالله یوسفی، محسن و علی علیزاده در کنار پیکرِ بی­ جانِ آن استاد به هم­نوازیِ سرنا و نقاره پرداختند.

در پایان پیکر استاد آقاجان فیوج­ زاده بر شانۀ شاگردانش و در حضور هنرمندان مازندران، به آرامگاه تشییع شد.

یاد و خاطره­ اش ماندگار و روحش قرین آرامش باد.

مهدیه کیهانی


در مورد این هنرمند در قسمت هنرمندان سایت بیشتر بخوانید*

 


View the embedded image gallery online at:
https://mehrava.ir/news.html?start=180&type=rss#sigProId11632ad27e

حبیب محبیان معروف به حبیب (زادهٔ ۴ مهر ۱۳۲۶ در شمیراندرگذشتهٔ ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ در روستای نیاسته، کتالم، رامسر)، خواننده،آهنگساز، نوازنده و ترانه‌سرای سرشناس و صاحب سبک ایرانی بود.

حمید هیراد برای اولین بار به همت شرکت فرهنگی هنری نسیم مهرآوا به ساری می آید .این کنسرت قرار است پنجم تیر ماه 97 در سالن سینما سپهر این شهر برگزار شود 

در دوازدهمین دوره برگزاری قرار دارد. در فاصله یک ماه به آغاز این جشنواره، داوران بخش‌های مختلف به ارزیابی آثار ارسالی می‌پردازند تا رقابت جشنواره امسال میان برگزیدگان آثار رقم بخورد. ابوالحسن خوشرو خواننده و نوازنده و از اساتید موسیقی مازندران به‌عنوان داور در بخش موسیقی نواحی مازندران حضور دارد.

در روزشمار 14 تیرماه  97 مدیر کل جدید اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی مازندران جناب آقای دکتر محمود شالویی معارفه و از دکتر احد جاودانی مدیر کل اسبق تکریم شد.

در این مراسم ابتدا از دکتر احد جاودانی دعوت شد تا به روی سن بیایند.

۷مِ خردادماهِ ۱۳۹۷، هشتادمین زادروزِ خجسته‌ی کیوس گوران، تبری‌سرای عاشق و بلندنظر، مبارک باد.

همدم و مرهم درد ونوشه است
و نگران کیله ی او
او هم صدای آب را میشنود و هم صدای "کیله" خشک را،
کیوس گوران گوشش شنوای کوه وبیشه و دریاست.... 
کیوس گوران اوریمی در 7 خرداد 1317 هجری شمسی در اوریم سواد کوه ، متولد شده است. نام کیوس نامی است تبری که از روی پسر نخست قباد ساسانی و سردار خشایار شاه گرفته شده که سر سلسله دودمان باوندیان تبرستان می باشند. وی در سنین کودکی در روستای حاجی کلا می زیست. این روستا فاقد مدرسه بود بنابراین کیوس دوران ابتدایی را در روستای کفشگر کلا خواند و در قائمشهر دپیلم خود را در رشته طبیعی گرفت. وی میخواست در رشته پزشکی ادامه تحصیل دهد پس به تهران کوچ نمود و مقدمات را برای شرکت در آزمون فراهم کرد. با چند نفر از دوستانش عازم تبریز شد تا در آزمون پزشکی آن شهر شرکت کند. وی دراین آزمون موفق نشد و کیوس را در حالی که نمره قبولی داشت، مردود شمردند. بر همین اساس به هلند رفت ولی پس از مدتی اعلام شد که وزارت علوم مدرک صادر شده از دانشگاه هلند ی راهم قبول ندارد کیوس گوران نیز به ایران بازگشت.کار مطبوعاتی را با روزنامه اقتصادی بورس در تهران شروع کرد وسپس به روزنامه تهران جورنال ، که روزنامه انگلیسی زبان موسسه اطلاعات بود رفت.کیوس گوران در اسفند 1356 به درد گوش مبتلا شد . معالجات وپی گیری های وی در ایران نتیجه ای بر نداشت و پیگیری های خارجی نیز بی نتیجه ماند و کیوس گوران از شنیدن محروم شد. وی که عاشق نوای بلبل و رودخانه ولله،کتولی و امیری بود در شعر هایش می خواند، می نوازد ولله میزند و کتولی می خواند. او هم اکنون به کمک لب خوانی با دیگران ارتباط کلامی دارد. کیوس گوران شعر هایش را با حس و وسواس می خواند.این حس را می شود در اشعار فارسی و مازندرانی اش دید او تاکنون آلبوم هایی با نام های "مازرون"،"مازرون2" و "چل سال عاشقی"،"پس ته کویی" و "یاد اون روزا بخیر" منتشر نمود است. کیوس اولین شاعر تبری سرای این دیار است که در نخستین همایش تجلیل از نخبگان و مشاهیر مازندران توسط شبکه تبرستان صدا و سیما مورد تقدیر قرار گرفت.

 

متولد ۱۳۰۹ در خیابان بهارستان تهران، فارغ‌التحصیل رشتۀ ورزش ,با کت و شلوار مشکی، پیراهن سفید و کفش چرمی نوک ‌تیز، کلاه مخملی و دستمال ابریشم یزدی و تسبیح شاه مقصود،

مدیرمسئول انتشارات شلفین، فریده یوسفی اعلام کرد پس از پایان یافتن نمایشگاهِ بین­المللی کتاب سال 97، به فعالیت نشر خود خاتمه خواهد داد.

اخبار برتر

بهمنیار شریفی

26 ارديبهشت 1397 882 موسیقی

ترنه وا

16 ارديبهشت 1397 841 فولک

کوه سر ککی

31 فروردين 1397 1032 فولک

  1. محبوب
  2. پربازدید
  3. نظرات
Ad Right

اخبار بیشتر

بی گمون

19 شهریور 1396 1377 فولک

مسعود جاهد

27 شهریور 1396 662 موسیقی

الیاس جوادیان

15 مرداد 1396 928 موسیقی

ارسلان طیبی

30 بهمن 1395 1831 هنرمندان

نامه های عاشق…

24 فروردين 1396 634 دکلمه

جاودانه های م…

28 بهمن 1396 1152 فولک

بهمنیار شریفی

26 ارديبهشت 1397 882 موسیقی

هنوز می خندد

05 مهر 1396 858 سنتی